Wspólna akcja Wolontariatu, Samorządu Uczniowskiego i świetlicy.

16 lutego obchodziliśmy tłusty czwartek. To ostatni czwartek przed wielkim postem. Wtedy wkraczamy w ostatni tydzień karnawału, nazywanego dawniej zapustami lub mięsopustem i kojarzonego z biesiadowaniem. W tłusty czwartek możemy nawiązać do starych zwyczajów. W tym dniu szczególnie lubimy pączki! 

W naszym kraju w zależności od regionu tłusty czwartek celebruje się najczęściej pączkami oraz faworkami. Co ciekawe, pączki nie zawsze były słodkim łakociem. Dawniej nadziewano je słoniną, boczkiem i mięsem. Obecnie największą popularnością cieszą się te wypełnione słodkim nadzieniem z róży, owocowych dżemów i marmolad, ale wybór jest większy. Lubimy także pączki z adwokatem, bitą śmietaną, budyniem czy czekoladą.

Tradycja tłustego czwartku sięga czasów pogańskich i związana jest z odejściem zimy i radością zbliżającej się wiosny – pito wówczas wino, zabijano najtłustsze zwierzęta i jedzono pieczone placki z ciasta chlebowego wypełnione tłustą słoniną, mięsem i ziołami. Rzymianie celebrowali tzw. tłusty dzień przy suto zastawionych stołach, uginających się pod półmiskami z mięsiwem i dzbanami wina. Ucztę również uzupełniały pączki z chlebowego ciasta nadziewane słoniną. Zwyczaj pozwalający na jedzenie i picie do syta szybko zyskiwał zwolenników.

W Polsce wzmianki o jedzeniu pączków na słodko pojawiły się dopiero w XVI w. Ciastka różniły się one nieco od tych, które znamy obecnie – w niektórych zamiast marmolady ukryty był orzeszek lub migdał. Ten, kto trafił na taki szczęśliwy kęs, miał cieszyć się dostatkiem, szczęściem i powodzeniem.

My świętowaliśmy nie tylko jedząc pączki, o co zadbała Rada Rodziców, ale przede wszystkim poznając historię pączka, rodzinę wyrazów z nim związaną, frazeologizmy i przysłowia z pączkiem w tle.